- αναπαλλοτρίωτος
- -η, -ο1. εκείνος που δεν απαλλοτριώθηκε: Υπάρχουν ακόμη πολλά μεγάλα κτήματα αναπαλλοτρίωτα.2. εκείνος που δεν μπορεί ή δεν πρέπει να απαλλοτριωθεί, να εκχωρηθεί, να πουληθεί: Οι αρχαιολογικοί θησαυροί είναι αναπαλλοτρίωτο κτήμα του έθνους.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.